Lorem ipsum
In diverse landen en talen werden in de loop van de tijd voor de verschijningsvormen en onderdelen van een lettertype verschillende benamingen bedacht. Nu zijn hier in het computertijdperk Engelstalige termen aan toegevoegd en is de verwarring compleet.
Is het cursief, oblique of italic, regular, normal of romein? Harmonisatie op dat punt zou een zegen zijn, maar is vooralsnog niet te verwachten. Om althans in dit boek voor duidelijkheid te zorgen geven wij hier de definities van de door ons gebruikte termen.
letterfamilie is het totaal van verschijningsvormen van een letter, ontworpen om met elkaar gebruikt te worden en die aangeduid worden met een naam (met verschillende toevoegingen), bijvoorbeeld Rockwell of Helvetica.
Een font is een variant van een lettertype, ook wel gradatie, vetheidsgraad of lettersoort genoemd, zoals de cursieve versie van een lettertype. Een lettertype kan dus meer fonts bevatten. Als we één font kopen voor de computer, krijgen we strikt genomen één lettervariant van een lettertype. Meestal worden ze echter als set verkocht, zoals de regular, italic, bold en bold italic.
De 26 karakters van het alfabet vormen slechts de basis voor de tekens waaruit een font bestaat. Zonder cijfers, leestekens, speciale tekens en accenten is een font niet compleet. Bovendien heeft elke taal zijn specifieke leestekens en lettercombinaties (ligaturen), die door de letterontwerper aan sommige gradaties zijn toegevoegd.
KAPITALEN en onderkastletters
Het schrijfonderwijs noemt deze letters ook wel hoofdletters en kleine letters. Kapitale letters zijn oorspronkelijk afgeleid van in steen gehakte Romeinse inscripties en ontlenen vaak daaraan nog hun rechtlijnige en ‘kapbare’ karakter. Onderkastletters werden later toegevoegd in het handschrift.
